واونامش شهید است او عمل کرد ادعاهارا

حافظ:

اگر آن ترک شیرازی ، بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم ،سمرقند و بخارا را

صائب تبریزی:

اگرآن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سرودست وتن وپارا

هرانکس چیز میبخشد زمال خویش میبخشد

نه چون حافظ که میبخشد سمرقندو بخارا را

شهریار:

اگر آن ترک شیرازی ، بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم ،تمام روح واجزارا

هر آنکس چیز میبخشد بسان مرد میبخشد

نه چون صائب که میبخشدسرودست وتن وپارا

سرودست وتن وپارا به خاک گور میبخشند

نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را

خانم دریائی:

اگر آن ترک شیرازی ، بدست آرد دل ما را

خوشا بر حال خوشبختش بدست اورده دنیارا

نه جان وروح میبخشم نه املاک بخارا را

مگر بنگاه املاکم چه معنی دارد این کارها؟

وخال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلا

که با جراحی صورت عمل کردند خالهارا

نه حافظ داد املاکی نه صائب دست وپاهارا

فقط میخواستند اینها بگیرند وقت ماهارا

آقای کامران سعادتمند:

اگر آن ترک شیرازی ، بدست آرد دل مارا

نه اورا دست وپا بخشم نه شهری چون بخارا را

همان دل بردنش کافی که من را بی دلم کرده

نمیخواهم چوطوطی من بگویم این غزلهارا

غزل از حافظ وصائب وویا دریائی بی ذوق

ویا از شهریار ترک که بخشد روح واجزارا

میان دلبر ودلدارنباشد حرف بخشیدن

اگر دلداده می باشید مگوئید این سخن ها را

حجت الاسلام پاشا پور(عارف تهرانی):

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

شعارو حرف پرکرده تمام ادعاهارا

یکی بخشیده چون حافظ سمرقندو بخارارا

یکی چون صائب تبریزسرو دست وتن وپارا

از این سو شهریار داده تمام وروح واجزا را

از آن سو بانو دریائی گرفته حال ماها را

سعادتمند شاعر نیزفقط گفت ونداد هرگز

نه ملک ونه بخارائی نه روح ونه تن وپارا

ولی من میشناسم کس که او نه گفت ونه دم زد

بدون حرف عمل کرده تمام ادعاهارا

  کسی که خانمانش رارهااز بهر جانان کرد

بدون منتی بخشید سرودست وتن وپارا

واو آهسته ارام برای عشق محبوبش

فداکرده به گمنامی تمام روح وجزارا

اگر خواهی بدانی کیست وجودت از سجود اوست

تمامی خودش را داد به ما بخشیده دنیا را

نگفتش ترک شیرازی نه گفتش خال هندویش

واونامش شهیداست او عمل کرد ادعاهارا